کود
کودها مواد شیمیایی هستند که برای تامین مواد مغذی ضروری گیاه به خاک یا گیاهان اعمال می شوند. کودها حاوی نیتروژن، پتاسیم و فسفر هستند که همگی از مواد مغذی ضروری برای گیاهان هستند. دو نوع کود وجود دارد: کود آلی از گیاهان و حیوانات و کود معدنی از مواد شیمیایی و معدنی به دست می آید.
کودها باعث افزایش حاصلخیزی خاک، رشد گیاهان و افزایش بهره وری کشاورزی می شوند. کودهای زیستی موادی هستند که حاوی میکروب های زنده هستند که با افزایش عرضه یا در دسترس بودن مواد مغذی اولیه به گیاه، به رشد گیاهان کمک می کنند. در این مقاله به بررسی دقیق کاربرد کودها در کشاورزی، انواع آن و کودهای زیستی می پردازیم. کودها ترکیباتی هستند که در کشاورزی برای تامین مواد مغذی گیاهان مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها را می توان به روش های مختلفی طبقه بندی کرد. یک کود خاص می تواند به چند نوع کود تعلق داشته باشد.
طبقه بندی بر اساس ماهیت کود
کودها می توانند آلی یا معدنی (معدنی) باشند.
کودهای معدنی - همچنین به عنوان کودهای شیمیایی یا کودهای مصنوعی شناخته می شوند. این نوع کود از مواد معدنی و گازها و با استفاده از فرآیند شیمیایی تولید می شود. با این حال، بسیاری از آن ها دارای مواد معدنی طبیعی هستند.
به عنوان مثال، اوره از واکنش آمونیاک با دی اکسید کربن تولید می شود. مونو پتاسیم فسفات از واکنش اسید فسفریک با هیدروکسید پتاسیم یا با پتاس تولید می شود.
کلرید پتاسیم (Muriate of Potash - MOP)، یک کود معدنی به خودی خود، مستقیماً از ذخایر معدنی استخراج می شود. کودهای معدنی دارای محتوای بالایی از مواد مغذی هستند که به راحتی برای گیاهان در دسترس هستند.
کودهای آلی - کودهای آلی از منابع گیاهی و حیوانی به دست می آیند. غلظت عناصر غذایی در کودهای آلی کمتر از کودهای معدنی است. از آنجایی که گیاهان نمی توانند مواد مغذی آلی را مستقیماً جذب کنند، ابتدا باید مواد مغذی معدنی شوند. فرآیند کانی سازی به طور طبیعی در خاک اتفاق می افتد و توسط میکروارگانیسم های خاک هدایت می شود.
کودهای گرانول در مقابل کود مایع
کودها می توانند خشک یا مایع باشند. کودهای خشک و دانه ای را می توان به راحتی ذخیره کرد، ارزان تر از کودهای مایع هستند و معمولاً محتوای مواد مغذی بیشتری دارند. کودهای مایع می توانند کاربرد یکنواخت تری داشته باشند و در دسترس بودن مواد مغذی آن ها معمولاً بیشتر از کودهای دانه ای است. توجه داشته باشید که هنگام محاسبه میزان مصرف کودهای مایع، وزن کود باید در نظر گرفته شود، زیرا معمولاً محتوای مواد مغذی در همه انواع کودها به صورت درصد وزنی ارائه می شود.
انواع کودها با توجه به میزان رهاسازی عناصر غذایی
کودهای آهسته رهش مواد مغذی را به آرامی و پیوستگی تامین می کنند کهاجازه می دهد تا مواد مغذی در یک دوره زمانی طولانی در دسترس محصول قرار گیرند و میزان از دست دادن مواد مغذی به حداقل می رسد. گرانول های کود با پلیمری پوشانده شده اند که از کود محلول محافظت می کند و سرعت رهاسازی مواد مغذی را کنترل می کند.
برخی بین کودهای آهسته رهش (SRF) و کودهای رهش کنترل شده (CRF) تمایز قائل می شوند. کودهای رهش کنترل شده از تکنولوژی پوشش متفاوتی استفاده می کنند. ادعا این است که در حالی که رهاسازی مواد مغذی از کودهای کند رهش تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله رطوبت خاک، دما و pH قرار می گیرد، در کودهای آزادسازی شاهد رهاسازی مواد مغذی تنها تحت تأثیر دما بوده و ماندگاری بیشتری دارد.
کودهای محلول در مقابل کودهای نامحلول
کودهای گرانول می توانند محلول یا نامحلول باشند. کودهای بسیار محلول به راحتی در آب حل می شوند و می توان از آن ها در کوددهی استفاده کرد. حلالیت در بین کودها و با دما متفاوت است. کودهای نامحلول ماندگاری بیشتری در خاک دارند و کمتر مستعد آبشویی هستند.
انواع کودها با توجه به مواد مغذی آن ها
کودها را می توان بر اساس مواد مغذی عمده ای که دارند طبقه بندی کرد. به عنوان مثال:
اوره گرانول حاوی 46 درصد نیتروژن است. بنابراین، کود نیتروژن محسوب می شود.
سولفات آمونیوم نیز به عنوان کود نیتروژن در نظر گرفته می شود، زیرا نیتروژن ماده مغذی اصلی آن است.
کودهای ریز مغذی حاوی یک یا چند ریز مغذی ضروری هستند: بور، آهن، منگنز، روی، مس و مولیبدن.
کودهای ریز مغذی را می توان بیشتر به عنوان کلات یا بدون کلات طبقه بندی کرد. کلات ترکیبی است که یون فلزی را احاطه کرده و آن را در دسترس گیاهان قرار می دهد. ریزمغذی های کلات دار در طیف وسیعی از pH در دسترس گیاهان هستند، در حالی که ریز مغذی های غیرکلاته تنها در خاک هایی با pH کمتر از 7.0 در دسترس خواهند بود. ریز مغذی های غیرکلات شده معمولاً به شکل ریز مغذی های سولفاتی هستند. به عنوان مثال سولفات آهن و سولفات مس.
کودهای مرکب در مقابل کودهای ساده
کودهای مرکب نوعی کود هستند که حاوی بیش از دو ماده مغذی اصلی هستند. بسیاری از ترکیبات احتمالی N-P-K وجود دارد که می تواند کودهای مرکب را تشکیل دهد. به عنوان مثال، کود 17-10-27 حاوی 17 درصد نیتروژن، 10 درصد فسفر به عنوان P2O5 و 27 درصد پتاسیم به عنوان K2O است.
کودهای ساده فقط حاوی یک یا دو عنصر اصلی هستند. MAP، اوره، پتاس و سولفات آمونیوم نمونه هایی از کودهای مستقیم هستند.
