تاسیسات آتش نشانی و اطفای حریق
تمام اماکن تجاری، مسکونی و صنعتی باید مجهز به تاسیسات آتش نشانی و
اطفای حریق باشند. برای تصمیم گیری در مورد نوع و مقدار مناسب چنین تجهیزاتی، باید
به اندازه ساختمان و ماهیت مصالحی که احتمالاً در آنجا یافت می شود توجه شود. باید
به خاطر داشته باشید که تاسیسات اطفای حریق عمدتاً برای استفاده توسط افراد آموزش
دیده و همچنین برای مقابله با آتش در مراحل اولیه آن ارائه می شوند. کپسول های آتش
نشانی جدید باید با استاندارد بریتانیا EN3 مطابقت داشته باشند که
همه کپسول ها را ملزم می کند:
- قرمز رنگ باشند؛ به علاوه، داشتن یک ناحیه یا بلوک به رنگی دیگر که 5
درصد از بدنه را تشکیل می دهد و هدف آن نشان دادن نوع کپسول آتش نشانی است؛ صروری
می باشد. این بلوک باید در جلوی کپسول آتش
نشانی قرار گیرد تا در صورت نصب صحیح از 180 درجه قابل مشاهده باشد.
- دارای ظرفیت 1، 2، 3، 6 یا 9 لیتر در کیلوگرم باشند.
- دارای برچسب استاندارد برای توصیف طبقه بندی و روش استفاده باشند.
آتش سوزی ها بر اساس استاندارد بریتانیا EN 2 به شرح
زیر طبقه بندی می شوند:
- آتش سوزی نوع A شامل مواد جامد است که در
آن احتراق معمولاً با تشکیل اخگرهای درخشان انجام می شود.
- آتش سوزی نوع B شامل آتش سوزی مایعات یا
جامدات با قابلیت مایع شدن است.
- آتش سوزی نوع C شامل آتش سوزی شامل گازها.
- آتش سوزی نوع D شامل آتش سوزی فلزات.
- آتش سوزی نوع F شامل آتش سوزی روغن ها یا
چربی ها.
کپسول آتش نشانی قابل حمل -
مکان یابی
- در صورت امکان تجهیزات آتش نشانی قابل حمل باید گروه بندی شوند. نقطه
آتش سوزی باید به وضوح مشخص شود تا بتوان به راحتی آن را شناسایی کرد.
- در مکان هایی که از نظر چیدمان یکنواخت هستند کپسول آتش نشانی باید تا
حد امکان در یک نقطه از هر طبقه قرار گیرند.
- اگر به هر دلیلی کپسول آتش
نشانی در موقعیت هایی قرار می گیرند که از دید مستقیم پنهان است، موقعیت آنها باید
با علائم مناسب، همانطور که در BS 5499: قسمت های 1 و 3 توضیح
داده شده است، نشان داده شود.
نمونه هایی از علائم صحیح:
- هیچ فردی برای رسیدن به کپسول
آتش نشانی نباید بیش از 30 متر
از محل آتش سوزی حرکت کند.
- کپسول آتش نشانی باید در موقعیت هایی قرار گیرند که برای هر کسی که از
مسیر فرار استفاده می کند قابل مشاهده باشد.
- کپسول های آتش نشانی باید بر روی براکت هایی که روی دیوار یا برخی از
ویژگی های ساختاری مناسب دیگر نصب شده اند قرار گیرند.
- در حالت ایده آل، کپسول های آتش نشانی بزرگ تر باید به گونه ای نصب
شوند که بتوان آن ها را به راحتی برای استفاده بدون چالش و بدون خطر ایجاد آسیب،
از محل نصب جدا کرد. در واقع، این بدان معنی است که کپسول آتش نشانی را باید با دستگیره و در فاصله
حداکثر 1 متری از کف نصب کنید.
- کپسول های آتش نشانی کوچک تر را می توانند با دستگیره در فاصله 1.5
متری از سطح کف نصب شوند.
- موقعیت های مناسب دیگر برای نصب آتش خاموش کن ها، شامل خروجی های
نزدیک به اتاق ها یا طبقات، راهروها یا لابی ها، راه پله ها و ... می باشد.
- کپسول های آتش نشانی نباید پشت درها یا مکان های غیرقابل دسترس مانند
فرورفتگی های عمیق یا کمدها قرار گیرند.
- همچنین لازم است قرار گرفتن آنها در معرض گرما یا سرمای شدید و همچنین
خطر آسیب تصادفی در طول استفاده عادی روزانه از محل در نظر گرفته شود. عملکرد کپسول آتش نشانی تحت تأثیر دما قرار می گیرد و
حتی می تواند باعث تخلیه تصادفی محتویات آن نیز شود.
- در اماکنی که با مشکل سرقت و خرابکاری دست و پنجه نرم می کنند، کپسول
های آتش نشانی می بایست در مناطق امن و همیشه تحت نظارت کارکنان آموزش دیده قرار
گیرند.
قرقره شلنگ و پتوهای آتش نشانی
- قرقره های شلنگ باید در جایی
قرار گیرند که مشخص و همیشه در دسترس هستند، مانند راهروها.
- پتوهای آتش نشانی باید در مجاورت محل خطر آتش سوزی که قرار است از آن
استفاده شود، قرار گیرند، اما در موقعیتی باید باشند که در صورت بروز آتش سوزی
بتوان به راحتی به آن دسترسی پیدا کرد. پتوهای آتش نشانی به دو دسته سبک یا سنگین
طبقه بندی می شوند. پتوهای آتش نشانی سبک برای مقابله با آتش های کوچک در ظروفی که
آتش سوزی بر اثر روغن پخت و پز یا چربی و آتش سوزی های مربوط به لباس صورت می گیرد
مناسب هستند. پتوهای آتش سوزی سنگین نیز برای مصارف صنعتی مناسب هستند که در آن
نیاز به مقاومت پتو در برابر نفوذ مواد مذاب وجود دارد.
- اگر در مورد تعداد، نوع یا محل تجهیزات آتش نشانی قابل حمل یا حلقه
های شلنگ مورد نیاز خود مطمئن نیستید، باید قبل از خرید چنین تجهیزاتی با افراد
دارای معلومات و واجد شرایط مشورت کنید.
